Δάμων και Φιντίας

Δυάδα πυθαγορείων που έμεινε ως σύμβολο θαυμαστής και αμοιβαίας φιλίας. Νεότερες παραλλαγές των σχετικών περιστατικών οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι πρόκειται μάλλον για μύθο, ο οποίος πλάστηκε για να δείξει τη φιλία μεταξύ των πυθαγορείων. Κατά την παράδοση, οι δύο φίλοι έζησαν στη Σικελία τον 4ο αι. π.Χ., την εποχή του τυράννου Διονυσίου του Νεότερου. Ο Φιντίας (ή και Πυθίας), και κατ’ άλλους ο Δ., κατηγορήθηκε για συνωμοσία και καταδικάστηκε σε θάνατο. Πριν όμως θανατωθεί, ζήτησε να του δοθεί η άδεια να επισκεφθεί τους οικείους του για να τους αποχαιρετήσει. Ο Δ. έθεσε ως εγγύηση τον εαυτό του ότι ο Φ. θα επέστρεφε στην καθορισμένη προθεσμία και αντικατέστησε τον φίλο του. Ο Φ. όμως άργησε να γυρίσει και ο Δ. οδηγήθηκε στον τόπο της εκτέλεσης. Εκείνη όμως τη στιγμή έφτασε ο Φ. και έσπευσε να απαλλάξει τον Δ., ο οποίος όμως δεν δεχόταν να εκτελεστεί ο φίλος του, με τον ισχυρισμό ότι είχε περάσει η καθορισμένη προθεσμία. Τότε, ο τύραννος Διονύσιος συγκινήθηκε, τους χάρισε τη ζωή και τους παρακάλεσε να τον δεχτούν ως τρίτο μέλος στη φιλία τους.